Աւետարան ըստ Մատթէոսի
Գլուխ ԻԵ.
Յայնժամ նմանեսցի արքայութիւն երկնից տա՛սն կուսանաց, որոց առեալ զլապտերս իւրեանց՝ ելին ընդ առաջ փեսայի եւ հարսին: Հինգն ի նոցանէ յիմարք էին՝ եւ հինգն իմաստունք: Յիմարքն առին զլապտերսն, եւ ձէթ ընդ իւրեանս ո՛չ բարձին: Իսկ իմաստունքն առին եւ ձէ՛թ ամանօք ընդ լապտերս իւրեանց: Եւ ի յամել փեսային, նիրհեցի՛ն ամենեքեան եւ ի քուն մտին: Եւ ի մէջ գիշերի եղեւ բարբառ. Ահա՛ փեսայ գա՛յ, արի՛ք ընդ առաջ նորա: Յայնժամ յարեան ամենայն կուսանքն, եւ կազմեցին զլապտերս իւրեանց: Ասեն յիմարքն ցիմաստունսն. Տո՛ւք մեզ յիւղոյդ ձերմէ, զի ահա՝ շիջանին լապտերքս մեր: Պատասխանի ետուն իմաստունքն՝ եւ ասեն. Գուցէ ո՛չ իցէ մեզ եւ ձեզ բաւական, այլ երթա՛յք ի վաճառականս՝ եւ գնեսջի՛ք ձեզ: Իբրեւ նոքա գնացին գնել՝ եւ եկն փեսայն եւ պատրաստքն մտի՛ն ընդ նմա ի հարսանիսն՝ եւ փակեցա՛ւ դուռնն: Յետոյ՝ գան եւ ա՛յլ կուսանքն՝ եւ ասեն. Տէ՛ր Տէ՛ր՝ բա՛ց մեզ: Նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Ամէն ասե՛մ ձեզ, թէ ո՛չ գիտեմ զձեզ: Արթո՛ւն կացէք՝ զի ո՛չ գիտէք զօրն եւ ո՛չ զժամ:
Որպէս այր մի գնացեալ ի տա՛ր աշխարհ, կոչեաց զծառայս իւր՝ եւ ետ նոցա զինչս իւր: Ումեմն ետ հինգ քանքար, եւ ումեմն երկո՛ւս, եւ ումեմն մի՛. իւրաքանչի՛ւր ըստ իւրո՛ւմ կարի, եւ գնա՛ց: Չոգաւ վաղվաղակի՝ որ ա՛ռ զհինգն, գործեա՛ց նոքօք, եւ շահեցաւ ա՛յլ եւս հինգ: Նոյնպէս եւ որ զերկո՛ւսն շահեցաւ ա՛յլ եւս երկուս: Եւ որ զմի՛ն առ՝ գնաց փորեա՛ց զերկիր, եւ թաքոյց զարծաթ տեա՛ռն իւրոյ: Յետ բազում ժամանակի, գա՛յ տէր ծառայիցն այնոցիկ, եւ առնէ համա՛րս ի մէջ նոցա: Եւ մատուցեա՛լ որ զհինգ քանքարն առ, մատոյց ա՛յլ եւս հինգ քանքար՝ եւ ասէ. Տէ՛ր՝ հինգ քանքա՛ր ետուր ցիս, արդ ահաւասիկ՝ հինգ ա՛յլ եւս քանքար ի վերայ շահեցայ: Ասէ ցնա տէրն իւր. Ազնի՛ւ ծառայ՝ բարի՛ եւ հաւատարիմ, որովհետեւ ի սակաւուդ հաւատարիմ ես, ի վերայ բազմա՛ց կացուցի զքեզ. մո՛ւտ յուրախութիւն տեառն քոյ: Մատուցեալ եւ որոյ զերկո՛ւս քանքարսն առեալ էր, եւ ասէ. Տէ՛ր՝ երկո՛ւս քանքարս ետուր ցիս, ահաւասիկ երկո՛ւս եւս ա՛յլ քանքարս՝ զոր ի վերայ շահեցայ: Ասէ ցնա տէրն իւր. Ազնի՛ւ ծառայ՝ բարի՛ եւ հաւատարի՛մ, որովհետեւ ի սակաւո՛ւդ հաւատարիմ ես, ի վերայ բազմա՛ց կացուցից զքեզ. մո՛ւտ յուրախութիւն տեառն քոյ: Մատուցեալ եւ որոյ զմի՛ քանքարն առեալ էր, եւ ասէ. Տէր՝ գիտէի զի այր մի խի՛ստ ես, հնձես՝ զոր ո՛չ սերմանեցեր, եւ ժողովե՛ս՝ ուստի ո՛չ սփռեցեր. երկեա՛յ՝ գնացի եւ թաքուցի՛ զքանքարս քո յերկրի. արդ՝ աւասիկ քոյդ՝ ցքե՛զ: Պատասխանի ետ տէրն՝ եւ ասէ ցնա. Ծառա՛յ չար եւ վատ՝ գիտէիր թէ հնձեմ՝ ուստի ո՛չ սերմանեցի, եւ ժողովե՛մ՝ ուստի ո՛չ սփռեցի. պա՛րտ էր քեզ արկանել զարծաթդ իմ ի սեղանաւորս, եւ եկեալ ես՝ տոկոսեօք պահանջէի զիմն: Արդ՝ առէ՛ք ի դմանէ զքանքարդ՝ եւ տո՛ւք այնմ որ ունիցի զտա՛սն քանքարն: Զի ամենայնի որ ունիցի՝ տացի՛ եւ յաւելցի, եւ որ ո՛չն ունիցի, եւ զոր ունիցի՛ն՝ բարձցի՛ ի նմանէ: Եւ զծառայդ անպիտան հանէ՛ք ի խաւարն արտաքին. ա՛նդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց:
Գրական ակումբ 